Dla każdego z nas to przedmioty, z którymi mamy do czynienia niemal od urodzenia. Po prostu kupujemy je w sklepie i używamy gdy zajdzie potrzeba. Bardzo często w szkole, trochę rzadziej w swoim dorosłym życiu.
Kiedy wynaleziono ołówek i jego historia
Coś, co przypominało obecny ołówek, używano już w okresie Cesarstwa Rzymskiego. Wówczas nazywał się stylus, a rysowano nie grafitem jak obecnie, ale ołowiem. Dopiero w XVI wieku, w roku 1564 czyli ponad 400 lat temu, pewien Anglik odkrył minerał, który nazwał grafitem. Był brudzący, zostawiał ślady czyli rysował po zetknięciu ze wszystkim. Stwierdził, że można używać go do pisania. W dodatku był bezpieczniejszy dla zdrowia niż używany w starożytności ołów.
Grafit był jednak bardzo kruchy, często się łamał. Ktoś wpadł na pomysł, aby grafitowe słupki owijać w cienki drut, ale sprawiało to problem. Dlatego w XVII wieku grafit zaczęto wkładać do drewienka, w którym wydrążono dziurę. W 1812 r. ruszyła pierwsza przemysłowa produkcja ołówków, które znamy obecnie – cienkie drewienka z dziurką w środku, w której jest grafit.
Początkowo potentatem w produkcji ołówków były Stany Zjednoczone. To właśnie tam do produkcji ołówków używano cedru – drzewa o miękkim drewnie. I również tam gotowe ołówki zaczęto malować z zewnątrz na żółto. Dlatego akurat w tym kolorze? Większość grafitu sprowadzano z dalekich Chin, a symbolem chińskiej monarchii jest kolor żółty. Do dziś niektórzy używają określenia: chiński ołówek.
Wynalezienie gumki do ścierania kresek z ołówka
Ludzkość zaczęła więc używać ołówka aby nim pisać i rysować, ale ponieważ nie zawsze wychodziło tak, jak każdy chciał, niektóre kreski należało czymś wytrzeć aby były niewidoczne. Początkowo używano do tego wosku lub kawałków chleba. Pod koniec XVIII wieku brytyjski naukowiec Edward Nairne odkrył, że czymś, co będzie do tego najlepsze, jest kauczuk. Zaczął produkować gumki z kauczuku, miały jednak wadę: kauczuk szybko gnił i śmierdział.
Na szczęście amerykański chemik Charles Goodyear (1800-1860) 15 czerwca 1844 roku opatentował wulkanizację kauczuku czyli sieciowanie cząsteczek polimeru. Tak powstała gumka do ołówków, którą wszyscy znamy.
Ponieważ gumka szybko stała się niezbędna każdemu kto miał ołówek i często gdzieś się gubiła, w połowie XIX wieku Amerykanin Hyman Lippman wpadł na pomysł, aby połączyć ołówek z gumką. Od tej pory na końcówce części ołówków znajduje się przymocowana czymś gumka.
Ołówek i gumka ciekawostki: (c) Rysunki.pl
>Kar-a
